Aurore DAL MAS

En Suspens

Vanaf tot

B-Gallery

Door fotografie, video, tekst of zang, maak ik beelden zonder einde, zonder grond, zonder perspectief, zonder herkenbaar onderwerp, zonder plaats of tijd. Ze zijn het gevolg van een twijfel, een vibratie, een idee van de heilige mens. Een intieme en interne trance. Het tegenovergestelde van ballingschap. De vorming van een kiem in het donker.
De landschappen, stilstaande waters en moerassen, zijn als een spiegel van de geest.
Alles is er raar gefixeerd, en onder het oppervlak is het een enorm gekrioel. Deze waters zijn een spiegeling van die die in het menselijke lichaam baden, dat als een natuurlijk element gedacht is, en waarvoor men zoals bij de landschappen, onder de huid en het verstijven dat de fotografie oplegt, ziet dat het leven aan het werk is. En dit laatste, zelfs nog als het wegsterft.
We staan voor de limiet van de buiten- en de binnenwereld, van het bekende en het mysterie, van het voor en het na. Dus, stellen deze gegraveerde stenen, grafzuilen, deuren tussen de dood en het leven, maar waaronder geen lichaam ligt, een weerspiegeling voor van onze manier om het leven te beschouwen. Ze zijn als een spiegel van de getuige die hen leest: aangezien onder de steen niks ligt, moet het boven zijn dat alles gebeurt. Hier, nu. Er is nog niks te begraven, nog niks te verstoppen, alleen maar het tegenovergestelde.
Omdat het er enkel over gaat te proberen aan het licht te brengen wat “mens zijn” betekent.

Tentoonstelling