Toute cruauté est-elle bonne à dire?

Vanaf tot

La Centrale Electrique

“België is een ongeluk van de geschiedenis, politieke onzin, een mank bouwsel? OK, en juist daar ligt haar kans: de Belg is wezenlijk beschermd van alle illusies, zij ze nationaal, historisch, linguïstiek of cultureel. Nauwelijks geboren heeft hij al alles gezien. Van het prille begin heeft hij slechts zichzelf om aan vast te houden. Deze “metafysische naaktheid”, deze “antropologische uitzondering”, deze “existentiële tijdwinner” worden bedreigd door een sluw fenomeen, afschuwelijk en uiterst pervers: België is in de mode! De Belg heeft aan de fles gezeten, ziet zichzelf als Belg en aapt voorwaar zijn eigen beeld na, noodzakelijkerwijs karikaturaal, folkloristisch, demoraliserend. Geconfronteerd met deze bedroevende vaststelling duiken de kunstenaars de resistentie in en, gewapend met het voltallige arsenaal van hun wreedheid, trekken ze ten strijde om België te demoderen. Eens voor altijd.

Gaat de tentoonstelling Moet elke wreedheid wel gezegd ? over tot de striptease van België? Het wordt heel wat opwindender dan dat: het is kunst zonder anesthesie, het is de waarheid van de scalpel, het chirurgisch plezier.” – Laurent d’Ursel, curator van de tentoonstelling

© Laurent d’Ursel

Tentoonstelling