Isabelle FRANCIS

Lichtheid – Ontwikkeling - Ritme

Vanaf tot

Galerie Bortier

“Een tentoonstelling is veel méér dan een aantal werken in een zaal neerzetten. De kunstenaar en de plaats moeten één worden. De plaats geeft leven aan de kunstenaar en de installatie. Eerst vindt een intieme ontmoeting plaats en wordt de ruimte getekend. Dan wordt het materiële omgezet in iets vergankelijks – want dat is de tijdsduur van de tentoonstelling. Tonen betekent ook limieten opleggen. Zoetzure impressies van de familiale atmosfeer, geschapen door de alomtegenwoordigheid van die samengebonden bladeren, dat boek, het uitgangspunt van mijn werk als typograaf en uitgever, en mijn onderzoek naar het papier, draad en letters… De ruimte is gevarieerd en grenzeloos. Elk deel van het muuroppervlak heeft zijn eigen ritme. Binnen deze architectuur kan ik de dingen doen die ik wil en vorm geven aan mijn persoonlijke investering.
De wanden zijn los en verplaatsbaar. Ze vormen een tastbare ruimte die ik herinricht om de bezoeker op een heel bijzondere manier tussen mijn werk te laten circuleren: spreiding, leegte, tussenruimten. Verborgen houden en dan het mysterie onthullen. Hem uitnodigen om mee te ontdekken, hem doen halt houden, observeren en vragen stellen. Uiting geven aan bespotting en discrepantie. Manipulatie alom. Vandaar mijn passie voor de begrenzing, de spanning, de veelvuldigheid: hoezeer kan een draad worden gerokken voor hij springt? Hoezeer kan het papier worden gemanipuleerd voor het scheurt? Op deze vragen zoek ik een antwoord.
De vitrines creëren het effect dat ik met de toeschouwer een aparte ervaring kan delen – de uitdaging: ga ik binnen of niet?” – Isabelle Francis, septembre 2006

© Isabelle FRANCIS

Tentoonstelling